Najbardziej znanym przykładem wykorzystywania robotników przymusowych jest WUMAG (Waggon- und Maschinenbau AG) w Görlitz. Firma była największym pracodawcą w Görlitz jeszcze przed II wojną światową i specjalizowała się w produkcji pojazdów szynowych i turbin parowych. W 1940 r. firma przeszła tak zwany „Wehrwirtschaftsprüfung“: została sklasyfikowana jako istotna dla działań wojennych i zreorganizowana pod kątem produkcji zbrojeniowej. Ogromne inwestycje Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu i Naczelnego Dowództwa Marynarki Wojennej sprawiły, że WUMAG produkował niemal wyłącznie dla Marynarki Wojennej, Wehrmachtu i Luftwaffe, a obszary sprzedaży znacznie się zmieniły: udział sektora prywatnego w produkcji wynosił tylko 30,5% w 1942 roku.
Jako przedsiębiorstwo ważne dla działań wojennych, WUMAG miał prawo korzystać z robotników przymusowych, aby zrekompensować utratę pracowników zobowiązanych do odbycia służby wojskowej i jednoczesny wzrost zapotrzebowania na siłę roboczą. Wykorzystanie zagranicznych robotników przymusowych było „klasyczne“, co można odtworzyć na podstawie na ogół niekompletnych zapisów. W czerwcu 1940 r. w WUMAG zatrudniono polskich robotników przymusowych, później dołączyli do nich Francuzi, Belgowie, Czesi i tzw. robotnicy wschodni. Żydzi przebywający w obozie koncentracyjnym „Biesnitzer Grund“ (filia obozu koncentracyjnego Groß Rosen) również musieli wykonywać prace przymusowe na rzecz WUMAG. Skala przymusowego wykorzystywania cudzoziemskiej siły roboczej staje się jasna już na pierwszy rzut oka: w maju 1944 r. prawie 60% siły roboczej stanowili cudzoziemcy. Wykorzystywanie robotników przymusowych było niezwykle lukratywne dla firmy: w latach 1938-1944 obroty wzrosły z 29 439 814,53 RM do 110 150 000 RM, a zyski wzrosły z 629 098,76 RM do 819 586,77 RM.
Nie jest tajemnicą, że kapitał wielu przedsiębiorstw, które działały w czasach narodowego socjalizmu i przetrwały w takiej czy innej formie po cezurze 1945 roku, opierał się na masowym wykorzystaniu robotników przymusowych. Chociaż również w przypadku WUMAG z pewnością istnieją ciągłości między wieloma przerwami od zakończenia II wojny światowej a firmami działającymi obecnie w Görlitz. Ponowna ocena tego mrocznego rozdziału w historii firmy i regionalnej historii gospodarczej była jak dotąd w najlepszym razie pobieżna, podobnie jak w wielu innych przypadkach.